en wederom..politiek

We zijn aan het logeren in een 'casa particular'waarvan de eigenaresse de boel bestiert en haar echtgenoot een soort van museumpje heeft over de geschiedenis van zijn pleegmoeder die naar Cuba kwam op bijzondere wijze en een heel interessant leven had. Dat verhaal heeft hij mij verteld in een kamer igericht als museum. Daarna kwamen we, uiteraard, te praten over politiek. Ik doe niet precies uit de doeken wie deze man is want er is inderdaad meer in Cuba dan de argeloze toerist ziet. Anne, de Amsterdamse (die het fietsgebeuren met Arie heeft overleefd en zelfs heel erg leuk vond!) vertelde al dat ze in Santiage met een jongen aan de praat raakte en die gaf aan wel verder te willen praten maar niet onder het oog van de camera's die overal op het plein hingen. De ideen van mijn gastheer sluiten aan bij dit voorval maar dan van de andere kant: Hij is een man van 86, communist en Castro aanhanger in hart en nieren. Ik vroeg hoe hij nde toekomst van Cuba ziet. Eerst wat aarzelend maar toen ging hij erop in. Cuba heeft de boel helemaal op orde volgens hem. Het is een goed land, met gratis gezondheidszorg en scholen. Niemand zit zonder huis, voor iedereen wordt gezorgd. Ik zei ook dat ik, als socialiste, daar allemaal zeer gecharmeerd van ben maar dat ik de jongeren op straat iets anders zie willen. Die hebben de socialistische idealen niet meer. Net zoals de golven hier tegen de rotskust van Baracoa beuken,zo beukt het kapitalime in op Cuba's grenzen. Hij wilde er niet van horen. Hij zei dat de jongeren op de scholen worden onderwezen en dat hun de ideeen van het socialisme worden bijgebracht. Als ze toch door contacten met outsiders andere ideeen krijgen, dan wordt er met ze gesrpoken, door 'expedientes' eventueel met de politie erbij en met hun ouders. En als dat niet helpt zijn er heropvoedingsplekken. Ik gaf aan dat het internet toch wel binnenkomt, dat het water van een rivier zich niet laat leiden. Maar nee, in Cuba is alles goed, De dingen ndie niet goed gaan is de schuld van Amerkia met hun handelsblokkade. Ik legde hem best het vuur aan de schenen met doorvragen maar hij wilde me niet horen. Ik vind het zorgelijk. als zijn leeftijdsgenoten, de Castro's net zo eigenwijs zijn en net zo denken, wordt het wel erg ingewikkeld. Tot nu toe hebben ze het land nog op hun gedreven en zeer charismatische wijze in toom kunnen houden maar ik heb de indruk dat men nu nog uit respect voor met name Fidel Castro zich inhoudt maar daarna.... Ik ga een brief sturen naar Raul Castro om hem van harte uit te nodigen om met onze Jan Marijnissen en Emile Roemer te komen praten om te zien hoe je een mooi socialistisch systeem kunt creeren.

Dit is in haast geschreven, straks gaat de bus naar Santiago terug. Eerst nog even de fiets wegbrengen, Arie is overstag. Kunnen de bejaarden van Baracoa nog tientallen jaren ritjes over 'De Malecon' maken, de boulevard langs de zee.

En dan de laatste daagjes..

XX Marian.